Internationalization as a functional myth and a “modus operandi” in the field of higher education in the Nordic countries

Tematem artykułu jest uprawomocnienie imperatywu umiędzynarodowienia w instytucjach szkolnictwa wyższego państw nordyckich. Są to państwa osiągające znaczne sukcesy na niwie gospodarczej i społecznej, mające jednocześnie, podobnie jak Polska, status półperyferyjny w stosunku do światowych imperiów wiedzy. Z tego powodu ich strategie mogą stanowić ciekawą ramę odniesienia dla zjawisk zachodzących w naszym kraju. Badanie koncentruje się na celach i motywach działań na rzecz umiędzynarodowienia, ale też na sposobach ich habitualizacji i instytucjonalizacji jako praktykach zarządzania organizacjami w szkolnictwie wyższym. W szczególności podjęta zostaje kwestia legitymizacji zmian instytucjonalnych za pomocą zracjonalizowanego mitu, który wytwarza dyspozycję do określonych działań praktycznych, zmian procedur i postaw. Zaczerpnięte z krajów nordyckich przykłady empiryczne pozwalają na analizę przyczyn tego stanu rzeczy, rozwiązań praktycznych oraz strategii rozwijanych w uwarunkowaniach półperyferyjnych. W konkluzji wspomniane zostają najnowsze kierunki w nordyckich strategiach umiędzynarodowienia, które mogą być przedmiotem refleksji bądź inspiracją dla innych państw.This article investigates the validation of the internationalization imperative in higher education institutions of the Nordic countries. These countries have achieved significant successes in the economic and social fields, and at the same time, like Poland, have a semi-peripheral status in relation to the world’s empires of knowledge. Therefore, their strategies can provide an interesting frame of reference for the phenomena taking place in our country. In the analysis I focus on the goals and motives of activities supporting internationalization, but also on the manner of their habitualization and institutionalization in the practice of organizational management in higher education. In particular, I take up the issue of the legitimization of institutional changes by means of rationalized myths that create durable dispositions for specific practices, changes in the procedures, and attitudes in a given socio-political setting. I draw empirical examples from the Nordic countries to show the reasons for this state of affairs, as well as practical solutions and strategies developed under semi-peripheral conditions. I conclude by pointing to the latest trends in the Nordic internationalization policy that may be an inspiration or a reason for reflection for other countries